Czy nie zastanawiało was, gdzie znikają wrzucone do pralki skarpetki? Bo jest faktem, że znikają, skoro wsadzamy je parami, a wyjmujemy pojedyncze. Przynajmniej w domu Małej Be. Otóż zaginione skarpetki ruszają w świat, robią zawrotne kariery i mają świetne przygody: zostają gwiazdami filmowymi, detektywami, mysimi mamami albo po prostu uszczelniają wronie gniazdo.

Nieproszony lokator wywraca do góry nogami życie rodziny. Do domu Anielki, jej siostry, rodziców i babci wprowadza się Alzheimer. To on sprawia, że babcia staje się zapominalska, myli imiona, nie poznaje domowników i nie radzi sobie z codziennymi czynnościami. Anielka nie lubi pana A., jak go nazywa. Pisze do niego listy i nakłania, żeby wyprowadził się od babci. Wtedy wszystko będzie w porządku. Babcia wyzdrowieje. Czy na pewno? Wyjątkowa, poruszająca, ciepła i pełna humoru podszytego melancholią książka Anny Sakowicz o zmaganiu rodziny z nieuleczalną chorobą. Zmierzymy się w niej z pytaniami, jak poradzić sobie z bezradnością, przemijaniem, chorobą i starością. A starość wydaje się być tematem tabu - nasze społeczeństwo wypiera ją i od niej ucieka. Gloryfikujemy wieczną młodość i witalność. Autorka nie boi się poruszyć tematu odchodzenia i starości, bo wie, jak wiele rodzin się z nimi boryka. Rodzicom szczególnie trudno wyjaśnić dzieciom, co dzieje się z ukochanymi dziadkami, kiedy zamiast znanego porządku nastaje chaos. Czemu są nie do poznania, dlaczego tracą orientację, nie poznają nikogo albo mylą przeznaczenie przedmiotów. Treść książki jest uniwersalna - opowiada o chorobie Alzheimera, a temat starości, odchodzenia prędzej czy później stanie się udziałem każdego z nas. Wyjątkowa perspektywa dziecka przemawia do wszystkich, bo w zderzeniu z ogromnym problemem, jakim jest nieuleczalna choroba, wszyscy stajemy się bezradni jak dzieci. Świat widziany oczami dziecka stworzyła wraz z autorką Ewa Beniak-Haremska. Jej magiczne, retro obrazki ukazują zgubione czy uszkodzone przedmioty, bezradność babci, ale też szczęśliwe chwile z dziadkami, kiedy babcia była jeszcze zdrowa. Jak mówi ilustratorka: „Bohaterka walczy o zdrowie swojej babci. Nie tylko pisząc, ale i wykorzystując swoją pasję do wspólnych zajęć i wzmacniania więzi.” Anna Sakowicz dzieli się w dużej mierze swoimi przeżyciami; opowieść powstała na podstawie jej własnych doświadczeń - jej mama choruje na Alzheimera. Pisanie stało się swoistą autoterapią i przyniosło jej wielką ulgę. I nauczyło, że najlepszym lekiem jest miłość.

Książka zatytułowana „Na głodzie” to pamiętnik młodego Nica - pełna nadziei historia wyzwalania się z nałogu. Świadectwo Nica to przejmujący, surowy zapis walki z nałogiem. To portret chłopaka, który otarł się o śmierć, ale nigdy nie stracił nadziei. Książka ma formę pamiętnika, w którym Nic szczegółowo, bez znieczulenia opisuje swoje zmagania z uzależnieniem i drogę do wyzwolenia się z nałogu. Wspomina dzieciństwo i pierwszy raz, kiedy pił alkohol. Potem sięga po narkotyki, by wkrótce uzależnić się od metamfetaminy. Ostrym i przejmującym głosem Nic Sheff dzieli się z nami prawdziwą historią swojego upadku - mentalnego i fizycznego. Doświadczamy z nim chwil ekstazy i szaleństwa w narkotykowym odurzeniu, a także bólu i lęku przed odrzuceniem, i wreszcie - przed śmiercią.

Jonas od urodzenia został naznaczony przez los. Był bezbronnym niemowlęciem, kiedy nagi, z krwawiącym tatuażem, został porzucony w lesie w siedlisku motylich larw. Przeżył. Już jako nastolatek odkrył, że od innych różni się niezwykłą intuicją. Przysparzała mu kłopotów, nauczył się więc ją ukrywać. Po latach w jego spokojne życie gwałtownie wkracza przeszłość. Jonas nie ma wyboru - musi odkryć, kim byli jego rodzice i dlaczego go porzucili. Wraz z przyjacielem Bjornem i piękną Nelly, dziewczyną, która ma taki sam tatuaż i podobny dar przewidywania przyszłości, wszczynają śledztwo, które doprowadzi do wstrząsających odkryć. Chłopiec motyl to trzymający w napięciu skandynawski thriller o odkrywaniu przeszłości i poszukiwaniu wiedzy, która może prowadzić na drogę do piekła. [okładka]

Kontynuacja „Niesamowitych przygód dziesięciu skarpetek”, która była najczęściej nagradzaną pozycją literatury dziecięcej w 2016 roku. To nie tylko mądra i pełna humoru historia o skarpetkach. Nareszcie można przeczytać, dlaczego owe skarpetki tak często giną! Główne bohaterki, te zaginione, tajemnicze skarpetki, są zbiorem wyróżniających się osobowości, które przeżywają niesamowite przygody. To opowieść o tym, co w życiu najważniejsze -miłość, przyjaźń, samotność, tolerancja oraz dobre zachowanie.